بی نهایت

کهکشان مارپیچی راه شیری ما گستردگی به اندازه ی 120 هزار سال نوری دارد. خورشید ما حدود 27 هزار سال نوری از هسته کهکشان فاصله دارد و در بازوی جبار واقع شده است. ستاره شناسان تخمین می زنند که کهکشان راه شیری حاوی 400 میلیارد ستاره در اندازه و روشنایی های مختلف میباشد.

به گفته ستاره شناسان، بیش از 170 میلیارد کهکشان در جهان قابل مشاهده ما وجود دارد، که در فضا و جهات مختلف به فاصله 13.8 میلیارد سال نوری از ما واقع شده است. و به این ترتیب، اگر تعداد ستاره ها ی کهکشان ما را در تعداد کهکشان های قابل رویت جهان ضرب کنیم، به عدد 24^10 ستاره می رسیم. طبق محاسبات ،جهان قابل مشاهده یک جباب در فضایی به اندازه 47 میلیارد سال در تمام جهات است.این مقدار بزرگی جهان را تعریف می کند که می توانیم ببینیم، زیرا همان مدت زمانی است که نور از بیگ بنگ به ما رسیده است. اما خوب می دانیم که جهان ما با این همه ستاره و کهکشان هر اندازه هم که بزرگ و از نظر ما بی نهایت باشد، یک جهان حبابی است و انتهایی دارد.

این مطلب را بصورت کامل در اینجا مطالعه کنید: http://bigbangpage.com/?p=3006

پیله ی ستاره ای

دانشمندان با استفاده از تلسکوپ آلما موفق به کشف یک ابر بسیار بزرگ داغ در اطراف یک ستاره بسیار جوان شده‌اند. یک ستاره نوزاد با ابر زایشی گاز و غبار پوشانده شده که مرکز آنرا گرم می‌کند. دمای بخشهای مرکزی برخی از این ابرها و نه همه آنها تا منفی 160 درجه سلسیوس می‌رسد. 


ابرهای تیره مادون قرمز مناطق متراکم از چنین ابرهایی محسوب شده و تصور می‌شود که خوشه‌های ستاره‌ای در آنها شکل می‌گیرند. از آنجایی که بیشتر ستارگان به عنوان عضوی از خوشه‌های ستاره‌ای متولد می‌شوند، بررسی این ابرهای تیره می‌تواند نقش مهمی در درک جامع از فرآیند شکل‌گیری ستاره داشته باشد. این تیم بین‌المللی از دانشمندان به رهبری محققان دانشگاه الکترو ارتباطات ژاپن از تلسکوپ آلما برای مشاهده یک ابر تیره مادون قرمز موسوم به G34.43+00.24 MM3 در صورت‌فلکی عقاب استفاده کردند. 

Read More : http://www.sciencedaily.com/releases/2013/10/131004090318.htm

سحابی درخشان سیاره نمای NGC 7027 از دید هابل

این سحابی سیاره نما یکی از درخشان ترین سحابی ها در آسمان است. برای اولین بار در سال 1878 سحابی NGC 7027 در صورت فلکیِ قنطورس مشاهده شده است. این تصویر را تلسکوپ فضایی هابل از این سحابی سیاره نما گرفته که از حدود 600 سال پیش ابرهای گاز و گرد و غبار در آن به قدر کاملا غیر معمول گسترش یافته و بطور نامعمولی پرجرم است. و جرمی حدود 3 برابر جرم خورشید رسیده است. هنوز نامی برای این سحابی انتخاب نشده است، می توانید اسامی پیشنهادیتان را بنویسید.

منبع: http://apod.nasa.gov/apod/ap130826.html

شهاب ها و شفق قطبی بر فراز ایسلند

رد بارش شهابی جوزایی و رنگ های زیبایِ شفق در پس زمینه را مشاهده می کنید. در دوردست‌تر و در سمت چپ، کمربند کهکشان راه شیری در حالی که ستاره ها بخش محلیِ راه شیری در پس زمینه پراکنده اند قابل مشاهده است. این عکس در اواسط دسامبر 2012 در غرب ایسلند نزدیک شهر Grundarfjörður گرفته شده است.

منبع: http://apod.nasa.gov/apod/ap130807.html

گرد و غبار ستاره ای

نود درصد از جرم شما در واقع از گرد و غبار ستارگان است. بخش اعظمی از عناصر بدن شما به وسیله ی ستارگان ساخته شده است.