تقریباً همه جهان گم شده است!

می توان به جرات گفت حدود 100 میلیارد کهکشان در جهان هستی وجود دارد که هر یک از آنها از 10 میلیون تا 10 تریلیون ستاره را در خود گنجانده اند. خورشید زمین در مقایسه با این ستاره ها یکی از کوچک ترین و ضعیف ترین ستاره ها به شمار می رود و حتی می توان نام کوتوله زردرنگ را روی آن گذاشت. در واقع در جهان هستی مقادیر ترسناک و عظیمی از ماده مرئی وجود دارد که انسان تنها قادر به مشاهده دو درصد از آن است.

وجود این مقدار ماده به دلیل نیروی گرانش آنها پیش بینی می شود و ماده تاریک نیز که مقدار آن شش برابر جرم ماده مرئی تخمین زده می شود بخش نامرئی جهان را تشکیل داده است. به نقل از منابع علمی جهان وجود انرژی تاریک به عنوان بخشی دیگر از جهان که در واقع مابقی جهان را تشکیل داده است، موضوع را پیچیده تر خواهد کرد. این نوع انرژی با گسترش سریع جهان در ارتباط است و به همراه ماده تاریک همچنان ناشناخته باقی مانده است.

Big bang بیگ بنگ

طوفان زحل

این تصویر یکی از بزرگترین طوفانهای منظومه شمسی است که به ثبت رسیده. این ابر در نیم‌کره‌ی شمالی زحل از زمین هم بزرگتر میباشد. این تصویر با رنگ کاذب فروسرخ ترکیب شده و در فوریه 2013 گرفته شده است. رنگ‌های نارنجی ابرهای ژرف در جوّ زحل را نشان می‌دهد درحالی‌که رنگ‌های روشن‌تر ابرهای بالایی را به تصویر کشیده است. این طوفان پرآوازه پس از شش ماه جوش و خروش، یک دور کامل به دور سیاره حلقه زد و با کامل شدن حلقه و رسیدن به نقطه ی آغازین، دُمش را جذب کرد که ناباورانه باعث ناپدید شدن آن شد.

منبع: http://apod.nasa.gov/apod/ap130428.html

کاوش بشر در منظومه شمسی

چه فضاپیمایی از انسانها در حال اکتشاف منظومه شمسی است؟ در حال حاضر، هر کدام از سیارات داخلی حداقل یک کاوشگر روباتیک دارند، درحالی‌که چند تا از آن‌ها مشغول بررسی خورشید هستند، برخی دیگر از قمر زمین نقشه‌برداری می‌کنند، چند تایشان هم در تعقیب سیارک‌ها و دنباله دارها هستند، یکی دیگر به دور زحل می‌ چرخد و چند تا دیگر هم به دورست‌های فضا سفر کرده‌اند. این شکل جزئیات بیشتری را از درون و نواحی بیرونی منظومه‌ی شمسی نشان می‌دهد. فضاپیماهای آینده در پایین این شکل نشان داده شده است؛ فضایپمای سپیده‌دم که به سرس، بزرگ‌ترین جرم کمربند سیارک‌ها، می‌رود و افق‌های نو که به پلوتو می‌رود و هر دو در سال 2015 میلادی به مقصدشان می رسند.

منبع: http://apod.nasa.gov/apod/ap130430.html

گرد و غبار ستاره ای

نود درصد از جرم شما در واقع از گرد و غبار ستارگان است. بخش اعظمی از عناصر بدن شما به وسیله ی ستارگان ساخته شده است.

ابرنواختر کپلر

این تصویر، باقی مانده ابرنواختر کپلر میباشد، انفجار معروفی که توسط یوهانس کپلر در سال 1604 مشاهده و کشف شد. ستاره جدیدی که یوهانس کپلر ستاره شناس آلمانی مشاهده کرده بود، چیزی جز تصویر مرگ یک ستاره نبود. این ابرنواختر در فاصله 23,000 سال نوری از ما قرار دارد.

مطالعات نشان می دهد که این ابرنواختر، پیش از انفجار یک کوتوله سفید نسبتا جوان بوده ،کوتوله سفید وزن زیادی در حدود 1.4 برابر جرم خورشید دارد، که در نهایت یک واکنش هسته ای داخلی منجر به یک انفجار عظیم و درخشان می شود. در این هنگام یک ابرنواختر در میان گاز و غبار شکل می گیرد. این کوتوله سفید هنگامی که منفجر شد بیش از یک میلیارد سال سن داشت، که برابر با یک چهارم سن کنونی خورشید میباشد.

رنگ های قرمز، سبز و آبی نشان دهنده ی انرژی کم، متوسط و بالای اشعه X میباشد که توسط رصدخانه پرتو ایکس چاندرا ناسا گرفته شده است.

Read More : http://www.space.com/20670-johannes-kepler-supernova-white-dwarf.html