کهکشان مارپیچی NGC 4725

در حالی که بسیاری از کهکشان­های مارپیچی، از جمله کهکشان راه شیری ما، دارای دو بازوی مارپیچی یا حتی بیشتر هستند، NGC 4725 تنها یک بازو دارد. در این تصویر ترکیبی رنگی واضح، به نظر می‌رسد این بازوی حلزونی شکل از حلقه‌ی آبی خوشه‌های ستاره‌ای تازه متولد شده و نواحی ستاره‌ساز سرخ تشکیل شده است. همچنین این کهکشان عجیب  ساختار میله‌ی مرکزی زرد رنگی را که از ستاره‌های پیرتر تشکیل شده بر روی خطوط غباری، پوشانده است. کهکشان NGC 4725 حدود 100 هزار سال نوری گستردگی دارد و در فاصله‌ی 41 سال نوری از ما در صورت­فلکی وسیع خوشه برنیکه جای دارد. شبیه‌سازی‌های کامپیوتری از شکل‌گیری این تک‌بازو مارپیچی ساخته شده اند، نشان می دهد که آن‌ها می‌توانند با توجه به چرخش کلی کهکشان بازوهای پیش‌رونده یا دنباله‌رو باشند. همچنین در قاب این تصویر، یک کهکشان مارپیچی قدیمی­تر و کوچک‌تر نیز در پس‌زمینه کهکشان دیده می‌شود.

منبع: http://apod.nasa.gov/apod/ap130530.html

عبور سیارکی از کنار زمین به اندازه 9 کشتی بزرگ

در تازه ترین عبور سیارکها از کنار سیاره مادریمان سیارکی بنام ۱۹۹۸ QE2 فردا ۳۱ مه ۲۰۱۳ در ساعت 20:59 دقیقه به وقت جهانی ( UT ) از نزدیکی زمین عبور خواهد کرد.
طبق محاسبه دانشمندان این سیارک طولی حدود ۲٫۷ کیلومتر دارد که این اندازه برابر با ۹ کشتی مسافربری بزرگ میباشد. این سیارک از فاصله 6.8 میلیون کیلومتری زمین یا بعبارتی فاصله حدودا ۱۵ برابر زمین تا ماه عبور خواهد کرد.
این بهترین فرصت برای دانشمندان است تا با رادار رصد خانه گلدستون در بیایان کالیفرنیا بتوانند از نزدیک این سیارک عبوری را مورد بررسی قرار دهند تا جزئیات بیشتری از درک اندازه، شکل ، ویژگی سطحی و … آن بدست بیاورند.
این سیارک حداقل تا دو قرن آینده به سوی زمین باز نخواهد گشت. سیارک ۱۹۹۸ QE2 در ۱۹ اوت سال ۱۹۹۸، توسط موسسه فناوری لینکلن ماساچوست در نیومکزیکو کشف شد.

Read More : http://www.universetoday.com/102439/how-to-spot-near-earth-asteroid-1998-qe2-this-week

سخن اندیشمندان

هر احمقی میتواند بداند، مهم این است که بفهمد.

- آلبرت اینشتین -

تفاوت است بین دانستن و فهمیدن.
دانستن و حتی فهمیدن نسبی است می توان به جرات گفت آنکه مدعی است همه چیز را می داند و برای هر پرسشی ،پاسخی خام دارد، نادان است.

مریخ منزلگاه جدید بشریت

این تصویری هنری از دره Valles Marineris است. به این دلیل این نام را بر آن نهادند که مدارگرد مارینر ۹ مریخ آن را کشف کرد. در این تصویر هنری طلوع خورشید بر فراز این دره به زیبایی به تصویر کشیده شده است. این دره عمیق بیش از ۴۰۰۰ کیلومتر طول، ۲۰۰ کیلومتر عرض و ۷ کیلومتر عمق دارد. این دره بزرگترین دره در منظومه شمسی میباشد که بشر قادر به شناسایی آن بوده و این دره رد پای بسیار بزرگی بر چهره مریخ گذاشته است.

تقریباً همه جهان گم شده است!

می توان به جرات گفت حدود 100 میلیارد کهکشان در جهان هستی وجود دارد که هر یک از آنها از 10 میلیون تا 10 تریلیون ستاره را در خود گنجانده اند. خورشید زمین در مقایسه با این ستاره ها یکی از کوچک ترین و ضعیف ترین ستاره ها به شمار می رود و حتی می توان نام کوتوله زردرنگ را روی آن گذاشت. در واقع در جهان هستی مقادیر ترسناک و عظیمی از ماده مرئی وجود دارد که انسان تنها قادر به مشاهده دو درصد از آن است.

وجود این مقدار ماده به دلیل نیروی گرانش آنها پیش بینی می شود و ماده تاریک نیز که مقدار آن شش برابر جرم ماده مرئی تخمین زده می شود بخش نامرئی جهان را تشکیل داده است. به نقل از منابع علمی جهان وجود انرژی تاریک به عنوان بخشی دیگر از جهان که در واقع مابقی جهان را تشکیل داده است، موضوع را پیچیده تر خواهد کرد. این نوع انرژی با گسترش سریع جهان در ارتباط است و به همراه ماده تاریک همچنان ناشناخته باقی مانده است.

Big bang بیگ بنگ