دنیای عجیب کوانتوم

نظریه کونتوم، موفقترین نظریه فیزیکی همه دوران ها است. بهترین صورتبندی نظریه کوانتوم مدل استاندارد ، ثمره ده ها سال آزمایش به کمک شتاب دهنده های ذرات است. بخشهایی از این نظریه با دقت یک در ده میلیارد مورد آزمایش قرار گرفته اند. اما بدون توجه به اینکه نظریه کوانتوم تا چه حد موفق بوده است، اصول اساسی تجربی آن، مناقشات فلسفی و الهی وسیعی در طول هشتاد سال گذشته ایجاد کرده است. به ویژه اصل اساسی آن که خشم مذاهب را بر انگیخت، زیرا در مورد اینکه چه کسی تقدیر ما را رقم خواهد زد، پرسش می کند.

جهان گودل و سفر در زمان

در سال 1949، کورت گودل ( 1 ) ، متخصص بزرگ منطق ریاضی ، پاسخ عجیبی برای معادلات اینشتین یافت. او فرض کرد که کل جهان در حال چرخش است. درست شبیه به حالت استوانه ون استوکوم ( 2 )، طبیعت عسل مانند فضا- زمان، افراد را می کشد. اگر با موشک جهان گودل را دور بزنید، پس از یک دور چرخش درست به نقطه شروع خود باز می گردید، ولی در زمان گذشته.

در جهان گودل، اصولا یک فرد می تواند بین هر دو نقطه جهان، در فضا و زمان، سفر کند. می توان هر رویدادی را در هر زمانی در گذشته مشاهده کرد. جهان گودل، به خاطر وجود نیروی گرانش، تمایلی به فروپاشی به درون دارد. بنابراین نیروی گریز از مرکز ناشی از چرخش، باید بتواند این نیروی گرانش را خنثی کند. به بیان دیگر، سرعت چرخش جهان باید از یک مقدار حداقل بیشتر باشد. هر چه جهان بزرگتر باشد، تمایل برای فروپاشی آن نیز بیشتر خواهد بود و بنابراین برای جلوگیری از فروپاشی، ناچار است سریعتر بچرخد.

ماهیت علمی و شکل زمان !

ماهیت زمان و شکل آن :

زمان چیست؟ آیا همچنان که یک سرود کهن می گوید، جویباری جاودانه غلتان است که همه رویاهای ما را با خود می برد؟ یا همچون راه آهن است؟شاید پیچ ها و شاخه هایی داشته باشد و از این رو بتوان جلو رفت و در عین حال به ایستگاه قبلی روی خط بازگشت

آیا ما درون یک شبیه‌سازی کامپیوتری زندگی می‌کنیم؟

اگر روزی بفهمید دنیایی که در آن زندگی می‌کنید چیزی جز یک شبیه‌سازی کامپیوتری نیست، چه احساسی به شما دست می‌دهد؟ احتمال واقعیت داشتن چنین چیزی چندان هم دور از ذهن نیست؛ هرچند راهی هم برای دریافتن آن وجود دارد.

محمود حاج‌زمان: سه‌گانه محبوب ماتریکس دنیایی مجازی را به تصویر می‌کشید که در آن، انسان‌ها درون یک واقعیت شبیه‌سازی شده که توسط ماشین‌های هوشمند خلق شده بود زندگی می‌کردند. اکنون، یک استاد فلسفه و گروهی از فیزیک‌دانان این ایده را مطرح کرده‌اند که شاید ما واقعا درون یک جهان خلق شده توسط رایانه‌ها به نام Lattice (شبکه) زندگی می‌کنیم. علاوه بر آن، ما قادریم تا آن را شناسایی و آشکار کنیم.

جهان هولوگرافیک ( قسمت اول )

شواهدی در کار است که نشان می دهد جهان ما و هر آن چه در آن است از دانه های برف تا درختان کاج تا شهاب های فروافتاده و الکترون های چرخان همگی فقط تصاویر شبح وار یا فراکنش هائی از سطح واقعیتی است چنان دور از واقعیت خاص ما که تقریبا ورای مکان و زمان قرار می گیرد .

معماران اصلی این ایده حیرت آور دو تن از برجسته ترین متفکران جهان هستند : اولی " دیوید بوهم " فیزیکدان دانشگاه لندن و هوادار اینشتین و یکی از مهمترین فیزیکدانان کوانتوم و دیگری " کارل پریبرام " متخصص فیزیولوژی اعصاب از دانشگاه استنفورد و نویسنده کتاب درسی فیزیولوژی اعصاب به نام " زبان های مغز " . جالب تر اینکه " بوهم " و " پریبرام " هر دو مستقل و جدا از یکدیگر به این نتایج رسیدند ...