به نظر میرسد اخترفیزیکدانان در تلاش برای درک 95% کائنات که از ماده معمولی ساخته نشده است، به مدلی از انرژی و جرم نامرئی به نام مدل لاندا سی دی ام (کوتاه شده عبارت ثابت کیهان شناسی به اضافه ماده تاریک سرد) روی آوردهاند. این مدل در مقیاسهای بالای کیهانی بسیار موفق عمل میکند، اما در مقیاسهای کوچکتر دارای سه نقص اساسی است: نخست اینکه طبق مشاهدات انجام شده، تعداد نواحی کوچکی که در آنها کهکشانها در حال شکلگیریاند بسیار کمتر از چیزی است که مدل پیشبینی میکند. دوم اینکه مدل لاندا سی دی ام چگونگی توزیع ماده تاریک در نواحی بین کهکشانی را متفاوت با آنچه که مشاهده میکنیم پیشبینی میکند، و سوم اینکه بزرگترین و چگالترین قمرهای راه شیری که توسط شبیهسازیها پیشبینی شدهاند تاکنون مشاهده نشدهاند. لائورا وان دن آرسن (Laura van den Aarssen) و همکارانش از دانشگاه هامبورگ آلمان، به تازگی در مقالهای که درمجلهی Physical Review Letters چاپ کردهاند، نوع جدیدی از برهمکنشهای دور برد را میان ذرات ماده تاریک پیشنهاد میکنند که هر سه مشکل نامبرده را حل میکند.
به گزارش نیچر
،یک تحقیق تازه به تعیین دقیق زمان ظهور خیلی از این گونههای نادر کمک
میکند. پژوهشگران از تعیین عمیق توالی برای تعیین مکان و زمان بیش از یک
میلیون تنو
- پروفسور استیون هاوکینگ -